فکر میکنم اوایل پاییز سال 87 بود. یه روز بین دو نماز ظهر و عصر، استاد کبیریان بلند شدن و گفتن که به زودی عازم حج تمتع هستن. بعد گفتن که شعری رو سرودن در همین حال و هوا و اون شعر رو خوندن: کعبه را از شوق دیدار علی(ع) من زائرم...
چند وقت بعد، رفتم دفتر استاد (اون موقع استاد مسئولیت معاونت آموزش رو به عهده داشتن). گفتم استاد اون شعرتون رو میخواستم اگر ممکنه داشته باشم. استاد هم مثل همیشه با روی باز پاسخم رو دادن؛ گفتن براتون مینویسم. و بعدا نوشتن و رفتم ازشون گرفتم. اینجا تصویر دستنوشته ی استاد و متن شعرشون رو گذاشتم:

کعبه را از شوق دیدار علی(ع) من زائرم
مولدش را بوسم و اندر وصالش حائرم

هفت شوط من به دور کعبه در بیت الحَرَم
هفت دور من بود بر مرتضای ذوالعَلَم

چون بخوانم رکعتی اندر مقام بت شکن
یادم آید مسجد کوفه، نماز بوالحسن

چون نمایم سعی بین مروه و بین صفا
خود ببینم در صفا و مروه ی کرببلا

مروه ی کعبه جبل باشد، صفایش چون حَجَر
مروه ی عباس و مولایم بهشت است و نَهَر

گر که تقصیری کنم اندر محاسن یا ظَفَر
عذر تقصیرم بخواهم از خدای دادگر

چون شوم واقف به صحرای معارف در خیام
از خدا خواهم ببینم قائم آل کِرام

در مشاعر شب بمانم تا سحر از عشق یار
صبح فردایش شوم راهی به میعاد خِیار

عید اضحی چون توقم می نمایم در مِنی
معرفت یابم به منزلگاه آل مصطفی

دکتر مجید کبیریان

کلاس تاریخ اسلام - علوم قرآنی - ورودی 86